Duizendpoten horen in de natuur
Ik denk dat ik een jaartje of drie was toen ik er voor het eerst eentje onder een steen vandaan zag komen. Overweldigd door een gevoel dat schommelde tussen walging en angst, sprintte ik met tranen in m’n ogen naar binnen om meer te weten te komen over dit schepsel uit de krochten van de hel.
In eerste instantie dacht ik dat het een aal op poten was, maar mijn moeder wist beter. Het bleek een duizendpoot. Alles aan dit dier vond ik smerig en ondanks dat-ie geluidloos bewoog, hoorde ik hem glibberen. Het tekende me voor het leven.
Probeer je met deze achtergrondinformatie nu maar eens het horrorscenario voor te stellen dat zich afspeelde toen ik twee jaar later hoorde dat we in groep twee een ‘creatieve duizendpoot’ als juf kregen. Ik janken natuurlijk.
‘Sowieso heb ik een hekel aan insecten, maar duizendpoten zijn naast pissebedden wel echt m’n minst favoriete.’ is de zin die ik wilde typen. Toen ik checkte of duizendpoten wel insecten zijn, kwam ik erachter dat zowel duizendpoten als pissebedden tot de geleedpotigen behoren.
Ik herpak me daarom even.
Sowieso heb ik een hekel aan geleedpotigen, maar duizendpoten zijn naast pissebedden wel echt m’n minst favoriete. Niet gek dus dat ik gruwel van het woord duizendpoot. Nu zie ik je denken: ga je nog langer door over dit geleedpotige dier dat er ook niets aan kan doen dat-ie zo glibberig is of heb je nog wat anders te melden?
Er is meer
Ik heb nog wat anders te melden, namelijk dat het me opvalt dat er hartstikke veel mensen zijn die zichzelf ‘duizendpoot’ noemen. Misschien ligt het deels aan de negatieve associaties vanuit m’n jeugd, maar de wrok die ik koester jegens duizendpoten is wel degelijk real.
Naast ‘smerig dier’, betekent duizendpoot in de volksmond namelijk ‘manusje-van-alles’, ofwel: iemand die overal vaardig in is.
Geheimpje: daar klopt vaak geen reet van.
Iemand die zichzelf duizendpoot noemt kan misschien heel veel dingen een klein beetje, maar is dikwijls nergens écht goed in. Blink je uit in koken, timmeren, ontwerpen of schrijven, dan noem je jezelf wel chef-kok, timmerman, ontwerper of schrijver.
Meer dan regelmatig zijn ze ook nog eens hartstikke creatief, die duizendpoten. Allemaal leugens. Iemand die echt creatief is geeft zichzelf geen dertien-in-een-dozijn-titel.
Wie kiest men?
Ergens snap ik ook wel dat mensen zichzelf duizendpoot noemen. Ze willen immers laten blijken dat ze op ieder vlak iets (kunnen) toevoegen. Maar je hoeft helemaal niet op ieder vlak iets toe te voegen. Begrijp me niet verkeerd, soms is het handig om er iemand bij te hebben die overal een beetje vanaf weet. Maar vaker is het overbodig.
Want wie huurt men in om die nieuwe website te schrijven, de tekstschrijver of de duizendpoot die ooit een schrijfcursus van één dagdeel deed?
Wie belt men wanneer er een muurtje moet worden gestuukt, de stukadoor of de duizendpoot die thuis ook weleens heeft gestuukt?
Of wie mag er mee naar die belangrijke klant, de salesmanager of de duizendpoot met een vlotte babbel?
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ontwikkel jezelf tot een hoog niveau
In het ideale scenario ontwikkel je jezelf binnen één of een aantal aangrenzende vakgebied(en) tot een ontzettend hoog niveau. Zo maak jij jezelf specialist, en dus onmisbaar.
Ben je best oké in vrijwel alles? Dan kun je inderdaad ‘alles’ toevoegen aan je lijstje met competenties. Maar dan moet je ook ‘niets’ zeggen als iemand vraagt waar je de beste in bent. Je staat immers altijd achter een specialist.
En tuurlijk, er zijn uitzonderingen. Maar over het algemeen verkiest men de specialist boven de duizendpoot.
Want laten we wel wezen, we bestellen toch allemaal onze pizza liever bij een pizzeria dan bij de kebabzaak die ook snacks, kip, kapsalon, döner, schnitzels en schotels verkoopt?
Wil je echt iets toevoegen? Durf je dan te specialiseren.
En noem jezelf geen duizendpoot. Dat doen duizendpoten ook niet.
